Urineweginfecties

Intra- en transmurale optimalisatie van het beleid in preventie, diagnostiek en behandeling van urineweginfecties.

Om de kennis en vaardigheden rond preventie, diagnostiek en behandeling van urineweginfecties te verhogen, geven wij een opleiding aan de verpleegkundigen in de woonzorgcentra in de eerste helft van 2023. Deze opleiding is volledig gratis.

Meer informatie over de opleiding vindt u hier.

De volledige presentatie van de opleiding vindt u hier.

Het ontwikkelde educatieve filmmateriaal met de verschillende katheterisatietechnieken (plaatsing transurethrale verblijfssonde, éénmalige katheterisate met afname van midstream cultuur en wissel van een suprapubische katheter), vindt u hier.

Een symposium 'preventie, diagnostiek en behandeling van urineweginfecties in de woonzorgcentra en eerste lijn' vond plaats op 2/03/2023. De presentatie van dit symposium kan u hier terugvinden.

Het formularium met aanbevelingen rond antibiotherapie van urineweginfecties, kan u hier terugvinden.

Uit de verschillende HALT studies blijkt dat urineweginfecties (UWI) de frequentste zorginfectie is en de belangrijkste reden voor antibioticagebruik, zowel therapeutisch als profylactisch.

Het onderwerp UWI vormt een bijzonder moeilijk onderwerp om consensus te bereiken. Dit was te zien in de uitwerking van de IGGI (Infectiologiegids, Guide d’Infectiologie) door de Belgische Vereniging voor Infectiologie en Klinische Microbiologie (BVIKM) en in de schoot van een project van een specifieke werkgroep rond dit onderwerp binnen de BAPCOC, die o.a. omwille van de complexiteit niet gefinaliseerd werd. Deze moeilijkheidsgraad manifesteert zowel in diagnostiek als behandeling.

Er bestaat evenwel een grote nood aan gevalideerde richtlijnen om de zorg voor patiënten met UWI te verbeteren en te uniformiseren. Daarnaast zijn deze richtlijnen nodig om de effectiviteit van interventies rond UWI te kunnen aftoetsen.

Uit de regionale survey met kwaliteitsindicatoren en de eerste klankbordgroep kwam naar voor dat het vaak moeilijk is om een urineweginfectie bij de oudere WZC-bewoner te diagnosticeren en dat het voorschrijven van antibiotica afhankelijk is van de behandelende huisarts.

Een blaaskatheter komt slechts bij 4% van de bewoners in WZC voor, terwijl we weten dat er veel bewoners na een opname in het ziekenhuis met een blaaskatheter terugkeren naar het WZC. Dit wilt zeggen dat de indicatie voor een blaaskatheter snel herbekeken wordt en dat er een goede opvolging is. Echter, is de aseptische techniek voldoende gekend?